Groszek aniołek

Minął na szczęście czas bejbi bluesa i moje emocje, odczucia i wrażenia nie maja już ciemnych barw. Dziś obiektywnie mogę stwierdzić: mam synka aniołka:-) W dzień dużo śpi, więc mogę dużo zrobić i dla domu, i dla siebie.  Mikołaj praktycznie nie płacze- tylko gdy ma mokro, jest głodny lub mu za ciepło. A, i w jeszcze jednej sytuacji: nie lubi spacerów w gondoli... Podczas dwóch pierwszych półgodzinnych zaczął wyć dopiero pod  blokiem, ale wczoraj płakał od początku i dopiero,gdy usiadłam na ławce w parku i go nakarmiłam, chwilę przejechał w ciszy, po czym znowu ryk...Zamówiłam smoczek smoothie, może on uratuje nasze spacery...Innym Miko pluje na odległość.   Za radą położnej zrezygnowałam z namolnych prób usypiania dziecka i na siłę wkładania go do jego łóżeczka. Położna twierdzi, że mały ma zbyt silną potrzebę mojej bliskości i przyjdzie czas, gdy sama ustanie i pozwoli się odkładać. A póki co ma spać z nami, więc też tak robimy. Efekt? Tylko dwie pobudki w nocy z powodu mokrej pieluchy. On się wysypia, ja też w miarę dobrze śpię. Rano budzimy się o ósmej i karmieniem rozpoczynamy dzień. On potem sobie chwilę sam leży w łóżeczku i zajmuje się sobą, a ja mam czas na prysznic i poranną toaletę. I tak nam mijają dzień za dniem:-) Czuję, że jest coraz lepiej. Odnajduję się w macierzyństwie coraz bardziej i widzę je w pozytywnych barwach. Uczymy się siebie. Kocham go całą sobą, choć na początku miałam momenty, gdy nie potrafiłam przyswoić myśli, że ten mały szkrab zmienił już nasze życie o 180 stopni. A teraz każdy mimowolny uśmiech Mikołaja sprawia,źe dzień jest wspaniały. A nawet, gdy dziś mnie znowu obsikał, uśmiechnęłam się. Bo przecież jest nam razem tak dobrze! Gdy słucham opowieści innych mam, że dziecko ciągle płacze, że nie chce spać, to myślę sobie, że mam cudownego synka:-) zobaczymy, co będzie dalej, ale aż chcę krzyknąć: chwilo trwaj!
A teraz trochę faktów- Miko pięknie przybiera na wadze- dziennie ok. 30 g. We wtorek ważył 3290. Kikut nadal się dzielnie trzyma. Żółtaczka już prawie zniknęła. W poniedziałek wizyta patronażowa u pediatry.
Wczoraj byliśmy na zakupach w markecie, mały przespał je w nosidełku. Dziś jedziemy na inne zakupy i załatwić sprawę pieniędzy z mojego ubezpieczenia za urodzenie dziecka. Popołudniu wizyty gości.